بررسی تطبیقی نماد و اسطوره در شعر بدر شاکر السیاب و نیما یوشیج

چکیده بعد ازجنگ جهانی دوم ،اوضاع سیاسی واجتماعی جامعه ی ایران و عراق وبه تبع آن اوضاع ادبی دچار تغییر بنیادین شد.آشنایی ادیبان وشاعران با ادبیات جهانی ،افقهای نوینی در برابر آنها گشود و مکاتب ادبی مختلفی متولد شد.یکی از این مکاتب،سمبولیسم اجتماعی است.سیاب ونیما از پیشگامان واقعی این مکتب در شعر عربی و فارسی می باشند وبه پدران شعر نومشهور گشته اند. آن دو باتکیه بر میراث ادبی گذشته و ارزش ها ی انسانی و اخلاقی جامعه خود ،به تدریج به سمبولیسم اجتماعی گراییدند و نماد ها و اساطیر ملی،مذهبی و جهانی را برای بیان مسایل سیاسی و اجتماعی و درد های انسانی به کار گرفتند و با تکیه بر عنصر عاطفه،تخیل واندیشه وبه کار گیری واژگان نو و شیوه بیان حماسی،شعر را از نظر شکل،موسیقی و مضمون متحول نمودند و آن را یکسره در خدمت آرمانها و ارزش های بشری و اخلاقی و واقع گرایی و بیان مسایل اجتماعی و سیاسی درآوردند.آنها به دور از هرگونه تقلید سطحی و بدون کنارگذاشتن سنتهابه نماد پردازی و اسطوره سازی دست یازیدند و هر جا لازم دانستند به نمادها و اسطوره ها کارکردی متفاوت و معکوس بخشیدند.این پایان نامه،در پی آن است که به بررسی تطبیقی نماد و اسطوره در شعر این دو به پردازد و گوشه ای از اندیشه بلند و دردهای انسانی آنان را که در شرایط سیاسی و اجتماعی مشابه می زیسته اند را در معرض دید و داوری قرار دهد. کلمات کلیدی:سیاب،نیمایوشیج،سمبولیسم اجتماعی،شعر نو،نماد و اسطوره،بررسی تطبیقی.